Ik wil niet dood, maar leven kan ik niet meer

“Ik wil niet dood, maar leven kan ik niet meer” Het is ergens medio 2007 dat wij elkaar bij ‘dé HR-dienstverlener van Nederland’ tegen het lijf lopen… nee niet letterlijk want dat zou haar nooit gebeuren. Renate, een prachtige verschijning, tot in de puntjes verzorgd, nergens, nee echt nergens zou je aan kunnen zien dat juist zij degene zou zijn die ruim 10 jaar later ‘klaar’ is voor de dood.

Het is 2015 als we weer eens uren gekletst hebben over zaken die niks met ‘koetjes en kalfjes’ te maken hebben. Ze strompelt tussen tafel en stoel en je ziet dat haar benen ‘het niet meer zo goed doen’… en ze is moe, zo verschrikkelijk moe van het zoeken van ‘hetgeen ik heb laten liggen’… want ze denkt dat wanneer ze dat ziet, ze wellicht een kans heeft om te genezen van die slopende ziekte MS.

We spreken af snel weer een ‘date’ te plannen “ en dan wil ik het graag met je vastleggen”…. Ze doelt op haar uitvaartwensen en wetende dat ze net 40 is klinkt dat alsof het een ‘ver van haar bed show’ is maar dat is het niet. “Ik heb een datum in mijn hoofd” vertelt ze een paar weken geleden, “vind je het heel gek als ik zeg dat ik een mooie datum wil”? Als er iets bij haar past dan is het dat wel…. een mooie datum… maar bestaat er een mooie dag voor de dood? Volgens BLØF wel…

Ik druk mijn eigen gevoel weg en we hebben een gesprek zoals altijd, open, godvergeten eerlijk en tot op het bot confronterend met de realiteit waarin we allemaal leven maar zij wel heel erg bewust… “Ik ben 44 jaar geworden dus ik dacht 4-4 is een mooie dag voor mijn dood…”Ik wil dit MS-leven écht niet meer, maar ik wil ook niet dood”…

Stil word ik daarvan, meer smaken geeft het immers niet. Maar ze doet het, ze maakt de keuze, gaat het proces van afscheid nemen en het loslaten aan. Ze laat het leven los en kiest op haar gehele eigen manier voor haar dood…

Ik hoop zó dat je nu je rust hebt gevonden die je in dit leven eindeloos gezocht hebt. Ik ben heel dankbaar dat ik jou heb mogen begeleiden bij het afscheid van het door jou zo geliefde leven te nemen.

Rust zacht lieve vriendin.

Deze blog is in overleg met Renate geplaatst. De foto’s geven een impressie van hoe Renate haar afscheidsplechtigheid voor ogen zag. Tot in de puntjes verzorgd en volledig in een stijl die zo goed bij Renate past.