Hieronder staan schrijfsels over dingen die ik meemaak tijdens mijn werk, dingen die me inspireren of bezighouden. Op deze manier kan ik de dood misschien bespreekbaar maken, ‘zachter’ maken, je inspireren of uitnodigen om juist wél van tevoren na te denken, te praten of te lezen over iets wat allemaal op ons pad komt. De dood. Ik kan hem – en de pijn van het verlies – niet voor je wegnemen, ik kan wel helpen om zoveel mogelijk troost te creëren als jullie er mee te maken krijgen.
Als je die allemaal gelezen hebt ben je in het bezit van de vandaag verschenen ‘summer edition’ van de BLIK. BLIK is een relatiemagazine voor relaties en relaties van relaties en daar de buurvrouw van… BLIK is een prachtige ‘blik op’ mooie dingen die om ons heen...
“Ik wil direct naar de hemel”, denkt mijn vriendin Renate hardop nadat ik haar vraag wat ze wil met de as na haar crematie. Toen ik haar vertelde dat dit mogelijk was keek ze me verbaasd aan en luisterde geboeid hoe ik dat mogelijk kon maken. Op 4 april jl. verliet...
Goede tijden, slechte tijden" Af en toe blader ik door de foto’s die van ‘mijn’ uitvaarten gemaakt zijn. En steeds word ik daarbij geraakt door de emoties die ik op de gezichten zie. Verdriet, maar ook ontroering als er mooie herinneringen opgehaald worden. Herkenning...
“Ik lees iedere blog en mis er geen een. Wil je niet een blog schrijven over de uitvaart van onze lieve moeder?" "Met weinig hebben we veel gekregen…”lees ik vanochtend op mijn zakelijke Facebookpagina. Hoe bijzonder is dat? Ik voel me gevleid, maar ook een beetje...
Ze schrijft Perfectie met een hoofdletter. Ze wil niet dat bij landgoed Hof te Boekelo salade wordt geserveerd, op haar herdenkingsbijeenkomst. Er kunnen slaresten tussen de tanden van rouwende vrienden blijven steken. Ze wil overlijden op een ‘mooie’ datum. Eerst...
"Ik wil niet dood, maar leven kan ik niet meer" Het is ergens medio 2007 dat wij elkaar bij ‘dé HR-dienstverlener van Nederland’ tegen het lijf lopen... nee niet letterlijk want dat zou haar nooit gebeuren. Renate, een prachtige verschijning, tot in de puntjes...
“Ik weet het écht niet” zegt ze zacht…” Echt Evelien, ik wéét het gewoon niet…en dat na 32 jaar huwelijk”…. Zoekend naar een antwoord kijkt ze vragend naar haar 29-jarige dochter die voor zich uit zit te staren. Het is stil. Het blijft een tijdje stil. “Ik ook niet...
We hadden allebei al ‘verkering’ op het Kottenpark College in Enschede in de jaren ‘80, maar toen we elkaar in de ogen keken, wisten we het meteen, we waren voor elkaar bestemd. Hoe cliché ook, zo voelde het gewoon. Na aan beide kanten de verkering netjes te hebben...
Het is een week of drie voor de uiteindelijke overlijdensdatum van haar geliefde man, maatje en vooral beste vriend als ik gebeld wordt, zo aan het einde van de middag. Haar hoofd is vol, haar handen druk en haar hart stroomt over…het is moeilijk om elke dag je...
Mag jouw hond morgen mee? En wat zeg je dan…… Het was zo rond een uur of tien, een gewone zaterdagavond ergens in oktober, dat ik op weg ging naar een woon-zorgcentrum in Hengelo. De benaming deed mij vermoeden dat hier meer wordt geboden dan ‘verzorging’ en niet lang...